Er is momenteel veel te doen over PAS (Parental Alienation Syndrome) of ouderverstoting zoals het in het Nederlands heet.
Dit is goed nieuws en slecht nieuws. Natuurlijk is het heel erg dat het blijkbaar steeds vaker voorkomt maar tegelijkertijd wordt er ook steeds meer aandacht aan besteed. Dat laatste is vooral goed voor het sneller herkennen van de situaties en daarmee dus ook het mogelijk maken van op tijd ingrijpen.
Hoe kan PAS ontstaan
Precies daar gaat het namelijk veelvuldig fout, het op tijd actie ondernemen. PAS is niet iets dat van de ene op de andere dag ontstaat. Vaak is er sprake van frustratie van een omgangsregeling waarbij de verzorgende ouder het kind niet wil meegeven aan de niet-verzorgende ouder. Een kwalijke situatie maar geen PAS, het gaat immers niet van het kind uit maar van de ouder. Een dergelijke situatie kan best lang doorgaan en heeft evengoed enorme schadelijke gevolgen voor alle partijen, inclusief het kind zelf, iets dat helaas maar zelden tot de weigerachtige ouder lijkt door te dringen.
PAS gaat echter veel verder. In dit stadium is een kind dermate opgestookt of gebrainwashed dat het er zelf van overtuigd is geraakt dat de verstoten ouder een slecht persoon is. Er is niet langer sprake van een loyaliteitsconflict, het kind voelt zich niet schuldig naar de ouder toe en wijst daarom de andere ouder af. Nee, het gevoel gaat aanzienlijk dieper. Er is inmiddels een intens gevoel van haat, wrok en afwijzing ontstaan, onder welke omstandigheden dan ook en het kind weigert stelselmatig elke omgang met 1 van de ouders, nagenoeg altijd de niet-verzorgende ouder.
Loyaliteitsconflict vs PAS
Het zal geen verrassing zijn dat een loyaliteitsconflict of een frustratie van de omgangsregeling een risico kent om uit te monden in ouderverstoting maar het is lang niet altijd een logisch gevolg. Voor je spreekt van PAS dien je dan ook echt goed het verschil te onderkennen. Maar juist daar ligt dan ook direct het risico want als er eenmaal sprake is van PAS is het vaak al te laat om er nog iets aan te doen. De gevolgen van PAS hebben wij in een eerdere column al uitgebreid besproken en zijn werkelijk schrikbarend, niet in de laatste plaats voor het kind zelf en dan met name op latere leeftijd, iets dat maar zelden door verantwoordelijke ouders wordt ingezien.
Op tijd ingrijpen is dus het devies maar hoe grijp je op tijd in bij iets dat zich op zo’n moeilijk snijvlak bevindt? Daarover zullen we het komende blog wat meer aandacht besteden omdat dit afhankelijk is van meerdere zaken, zoals leeftijd van de betreffende kinderen.
Wil je niets missen van deze adviezen? Schrijf je dan in voor onze updates en nieuwsbrief door onderstaand formulier in te vullen.
Geef een reactie