Scheiden is maar zelden een fijne ervaring en met jonge kinderen is dit een zo mogelijk nog ingrijpender. Een belangrijk onderdeel bij het scheiden met jonge kinderen is helderheid over de scheiding. Dat wil zeggen over de situatie, de veranderingen maar zeker ook over de relatie tussen de ouders.
De scheidingsmelding
Dit begint al bij het brengen van de boodschap. Hoe moeilijk ook, meegaan in het verdriet tijdens het vertellen van de op handen zijnde scheiding helpt een klein kind niet. Het erkennen van verdriet, aangeven dat het inderdaad een hele verdrietige situatie is, is vanzelfsprekend wel volkomen op zijn plaats. Wat er echter kan gebeuren is dat een kind in ongeloof of afwijzend reageert. ‘Nee dat doen jullie helemaal niet’ of ‘Maar kunnen jullie het niet nog eens proberen’ zijn gebruikelijke reacties.
Het is heel verleidelijk om hierin mee te gaan en aan te geven dat het nog niet helemaal zo ver is, of dat 1 van de 2 ouders nog niet echt weggaat maar pas over een tijdje. Dit lijkt misschien een goed antwoord en zal het kind zeker kalmeren maar is dit enkel schadelijk. Het is niet de waarheid en het kind wordt enkel tijdelijk gerustgesteld om later opnieuw angstig te raken. Bovendien zal het dan in vertrouwen afnemen omdat er feitelijk gelogen is. Hoe hard het ook zal voelen, helderheid over de scheiding en duidelijk aangeven dat deze echt gaat gebeuren en dat er echt niets meer aan te doen is vormt een betere boodschap en zal daarom uiteindelijk sneller tot acceptatie leiden.
Zorg er dan ook altijd voor dat beide ouders gelijktijdig de boodschap brengen, zodat het echt helder en duidelijk overkomt.
Nog even ‘normaal’ verder
Bij de meeste scheidende ouders zal er een zogenaamde tussenfase plaatsvinden. Het moment tussen besluitvorming, naar elkaar uitspreken van het besluit, tot aan de spreekwoordelijke gepakte koffers en het daadwerkelijk verhuizen van minimaal 1 van de ouders.
Veel ouders zullen toch proberen om het gezinsleven enigszins normaal te laten verlopen. Wat ze verstaan onder normaal is de situatie zoals deze eerder altijd was. Dit kan beteken dat de vertrokken ouder elke avond nog gezamenlijk met het hele gezin komt eten, of het kind naar bed brengt.
Juist dit lijkt misschien de overgangsfase voor het kind te verzachten maar ook hier veroorzaakt het enkel verwarring. Het kind kan niet langer vertrouwen op de uitgesproken boodschap dat 1 van de ouders niet langer onder hetzelfde dak woont en er minder frequent zal zijn. Het kind zal gaan twijfelen aan de woorden van de ouders en de situatie en zal zich afvragen of de scheiding wel echt een feit is.
Voorkom verwarring
Opnieuw is helderheid over de scheiding een veel beter signaal naar het kind. Leef niet tijdens de overgangsfase alsof het gezin nog intact is, het brengt enkel verwarring. Vaak hopen scheidende ouders het op deze manier makkelijker te maken voor hun jonge kinderen maar het tegendeel is waar. De kinderen raken in de war, twijfelen aan de oprechtheid van de ouders en geloven de boodschap niet meer.
Omdat ze aan dit onderdeel gaan twijfelen kan diezelfde twijfel ook op andere zaken terugslaan en zo kan het zomaar gebeuren dat niets van wat de ouders nog aangeven voor waarheid wordt aangenomen, met alle opvoedkundige gevolgen van dien.
Kortom, bij scheiding met jonge kinderen: wees helder, ook als dat gevoelsmatig hard overkomt.
Geef een reactie