Een zeer hardnekkig misverstand dat nog steeds onder enorm veel mensen voor waarheid wordt aangenomen: tijdens of na een scheiding mogen kinderen zelf beslissen bij welke ouder ze willen (blijven) wonen. Volgens deze opvatting hebben kinderen vanaf 12 jaar een zelfstandig beslissingsrecht. Een ouder zou het risico lopen dat je kind vertrekt naar de andere ouder of helemaal buiten beeld geplaatst wordt. Zoals gezegd: een misverstand, zeer hardnekkig.
Want hoe zit het nu eigenlijk echt?
Een kind mag zeker niet vanaf 12 jaar volkomen zelfstandig beslissen waar hij of zij gaat wonen en kan dus al helemaal niet eventjes de koffers pakken en vertrekken. Wat wel wettelijk is vastgelegd is dat een kind vanaf 12 jaar gehoord mag worden door de rechter. Dit is geen verplichting voor het kind, maar als er een situatie is waarbij het hoofdverblijf van het kind opnieuw onder de loep gehouden wordt, mag een kind vanaf 12 jaar ook zijn of haar zegje doen. De rechter zal nooit klakkeloos de wens van het kind opvolgen maar een eigen uitspraak doen. De zaken die een kind vanaf 12 jaar aan de rechter vertelt kunnen echter wel meegenomen worden in de overweging van de rechter bij de uitspraak. Het kan goed zijn voor het kind om ook gehoord te worden in plaats van als een soort koffertje te verhuizen. Meepraten en gehoord worden is voor de verwerking van eventuele aanpassingen of een verhuizing heel fijn voor een kind. Het gevoel serieus genomen te worden en ook deel uit te maken van dergelijke belangrijke zaken is belangrijk voor kinderen.
Bedenk je echter als ouders wel dat het direct en letterlijk vragen aan je kind waar hij of zij wil wonen enorm fout kan vallen. Juist als een kind met beide ouders omgaat ligt er het risico op de loer van een loyaliteitsconflict. Een kind kan en mag nooit kiezen tussen de 2 ouders. Zelfs de simpele vraag kan al een zware mentale belasting vormen en leiden tot ouderverstoting. Kinderen actief betrekken bij hun hoofdverblijf is zeker niet hetzelfde als ze vragen deze keuze te maken. Ouders zijn en blijven hoofdverantwoordelijk voor deze beslissing en kunnen hun kind wel deelgenoot maken van het proces maar niet van de keuze.
Wanneer mag een kind zelf beslissen bij een scheiding?
Wanneer mag een kind zelf beslissen bij welke ouder hij of zij wil wonen? Heel simpel, vanaf 18 jaar. Zodra een kind 18 is geworden is de rechter onvoldoende bevoegd om hier een uitspraak over te doen. Het kind is meerderjarig en kiest zijn of haar eigen hoofdverblijf. Als een kind op dat moment beslist om bij de andere ouder te willen wonen mag dit. Bedenk wel dat hier ook weer consequenties uit kunnen volgen voor de beide ouders. De optimale situatie is natuurlijk dat een kind bij het bereiken van de meerderjarige leeftijd samen met beide ouders in goed overleg een keuze maakt.
Een mediator heeft ruime ervaring met en kennis van veel voorkomende situaties bij een scheiding met kinderen. Wil je hulp bij het opstellen van een ouderschapsplan of meer weten over de financiële of fiscale gevolgen van de woonkeuze? Of misschien wil je tips over hoe de scheiding melden bij de kinderen? Voor mediation bij scheiding kun je LC LifeConsultant contacten, zowel voor korte of enkele zaken of voor volle trajecten binnen echtscheidingsbemiddeling.
Ik heb een vraag
Geef een reactie