Moeite met loslaten

Na een scheiding volgt meestal een periode van nieuwe routines. Vaak een nieuwe woonlocatie, misschien een nieuwe vriendenkring, een nieuw uiterlijk, eigenlijk gewoon een nieuw leven, maar minimaal een nieuwe fase in iemands leven. Toch lukt dit niet direct bij iedereen. Soms heeft iemand moeite met loslaten en blijft juist heel erg vastzitten in de oude levensfase, terwijl die feitelijk al niet meer bestaat. Dit kan bijna niet anders dan mentale issues opleveren.

Waar komt dit eigenlijk vandaan, deze moeite met loslaten? Je bent al snel geneigd om dit puur praktisch te benaderen en bijvoorbeeld redenen aan te dragen als: het leven tijdens het huwelijk was fijner, gemakkelijker, rijker of het nieuwe leven voelt erg eenzaam, maar dit zijn eigenlijk enkel de voor de hand liggende oorzaken. De echte oorzaak van niet los kunnen laten zit veel dieper.

Waarom is het zo moeilijk om los te laten

Dit ontstaat doordat de mens geleerd heeft zich te hechten. Hechting is een noodzakelijk patroon en emotie die ervoor zorgt dat je zaken op waarde kunt schatten en daarmee dus een leven opbouwt. Hechting doe je niet aan alleen spullen of materiële zaken. Het is een patroon waarbij je je onbewust richt op dingen als mensen, emoties, routines maar bijvoorbeeld ook aan ideaalbeelden. Een ideaalbeeld van een gelukkig huwelijk, fijne relatie en daarmee voor jouw idee dus ook een ideaal leven. Iemand zal altijd proberen om dat ideaalbeeld te bereiken. Als er dan een verstoring bij het gevoelsmatig ervaren van dat ideaalbeeld voorkomt, geeft dit een emotionele heftige reactie. Of het perfecte huwelijk nu wel of niet daadwerkelijk perfect was doet er niet toe. Een huwelijk werd door de persoon in kwestie gezien als een ideale situatie en verstoring hiervan betekent verstoring van het diepgewortelde innerlijke gevoel van waarde.

Acceptatie of eigenlijk geen acceptatie

Er ontstaat stress, paniek, woede, verdriet, alle emoties uit het Kübler – Ross rouwfase model worden doorlopen met uitzondering van de laatste fase: de acceptatie. In plaats daarvan zal de persoon telkens opnieuw van de ene naar de andere fase heen en weer schieten en telkens weer terugvallen in al die verschillende rouwfasen (ontkenning / woede/ gevecht / verdriet) zonder de laatste stap naar acceptatie van de nieuwe situatie te kunnen zetten. Precies dit zorgt niet alleen voor emotionele en mentale problemen bij de persoon zelf, maar zorgt er ook voor dat de directe omgeving niet goed om kan gaan met de gevoelens van deze persoon.

Aanwezige kinderen, ex partner, familie en voormalige schoonfamilie zullen grote moeite hebben met de opvang en omgang, hetgeen weer tot nieuwe problemen leidt waarmee het cirkeltje weer rond is en opnieuw de verschillende fasen worden doorgelopen, soms tot aan het einde van het leven aan toe.

Moeite met loslaten kost veel van jezelf én van anderen

Zoveel kostbare tijd en energie wordt op deze manier verspild, onnodig. Een situatie die eigenlijk niemand zou moeten willen. Het probleem is dat de personen die dit ervaren, moeite met loslaten hebben en inwendig vastlopen in de eerdere hechting aan het ideaalbeeld, dit vaak niet herkennen bij zichzelf. Hulp van buiten is dan dus noodzakelijk.

Herken je dit gedrag bij een ex partner, een vriendin of een familielid, probeer dit dan voorzichtig ter sprake te brengen. Rouwverwerking na een scheiding, ook als je degene bent die deze scheiding geïnitieerd heeft, is heel normaal. Er in vastlopen en niet kunnen loslaten is dat niet en vormt een noodzaak tot ingrijpen.

Heb je (nog) geen behoefte aan iemand die je kan begeleiden, overweeg dan onderstaand e-book (68 pagina’s), waarin ruim ingegaan wordt op hoe je verder kunt na een scheiding, inclusief oefeningen.

---