Als reden voor niet willen scheiden bij serieuze relatieproblemen wordt vaak de schade aan kinderen genoemd. Een scheiding zou grote problemen veroorzaken bij de kinderen, zowel tijdens hun opgroeien als op latere leeftijd. Nu is er ruim voldoende onderzoek voorhanden om dit te onderbouwen en kan een scheiding inderdaad grote negatieve impact hebben op kinderen. Er is echter ook een andere kant. Juist het vermijden van een scheiding kan in heel veel situaties een zelfde of misschien zelfs wel een grotere negatieve impact veroorzaken.
Fysieke of verbale mishandeling?
Als er sprake is van geweldig of agressie binnen een relatie is het eenvoudig te begrijpen dat dit schadelijk is voor de aanwezige kinderen. Een kind dat (systematisch) fysiek of verbaal geweld wordt aangedaan is gebaat bij een scheiding om daarmee de geweldpleger buiten spel te zetten en het kind naar een veilige omgeving te helpen waar het verder kan opgroeien zonder angst voor botbreuken.
Wat echter steeds duidelijker uit een toenemend aantal onderzoeken blijkt, is dat getuige zijn van verbaal of fysiek geweld net zo schadelijk is. Als de ene ouder de andere fysiek of verbaal belaagd heeft dit grote gevolgen voor het kind. Getuige zijn van geweld binnen het gezin geeft grote psychische gevolgen. Ouders maken geregeld de inschattingsfout dat zolang het kind zelf niet wordt aangeraakt, het dus wel zal meevallen met de kindermishandeling, maar het tegendeel is waar.
Het effect van continue ruzie
Nu hoeft er lang niet altijd sprake te zijn van fysieke mishandeling en geweld binnen het gezin of de ouderrelatie. Verbale mishandeling wordt door veel ouders ervaren als ‘schelden doet geen pijn’ maar ook hier blijkt uit recente onderzoeken de plank volledig mis geslagen. Bij het zien van continue verbale aanval of vernedering van de ene ouder naar de andere loopt een kind al grote psychische schade op en wordt zijn of haar eigenwaarde ernstig aangetast. Op latere leeftijd zal het kind hier van de gevolgen dragen en een aanzienlijk hoog risico lopen op psychische problemen zoals angstaanvallen, eetstoornissen, zelfmutulatie, arbeidsongeschiktheid, depressiviteit tot zelfs suïcidale gedachten. Er is inmiddels zelfs bekend dat dit, eenmaal volwassen, kan leiden tot neurobiologische wijzigingen die leiden tot een veranderde stress reactie in het dagelijks leven en daarmee diverse psychiatrische aandoeningen veroorzaken.
Als je als ouders bemerkt dat je huwelijk zich niet langer in zwaar begeeft maar eigenlijk is overgegaan naar een slechte relatie, waarin vernederende opmerkingen, verbaal geweld, structurele emotionele verwaarlozing of welke vorm dan ook van onderling giftig gedrag, denk dan niet dat je dit bij je kinderen kunt weghouden. Een kind zal altijd getuige zijn van deze onderlinge omgang van de ouders, ook als het niet letterlijk zelf slachtoffer is van geweld. Niet willen scheiden in dergelijke situaties betekent levenslange ernstige gevolgen voor het kind op latere leeftijd en je doet het er geen plezier mee door koste wat het kost bij elkaar te blijven.
De aanwezigheid van kinderen betekent niet per direct niet kunnen scheiden. Bij elkaar blijven kan in deze gevallen veel meer schade aanrichten dan een scheiding.
Geef een reactie