Tijdens echtscheidingen, of dat nu via een mediator verloopt of een advocaat, blijkt minimaal 1 van de 2 partijen vaak een grote behoefte te hebben aan een excuus van de andere partij.
Excuses afdwingen?
Bij de afronding van een conflict passen soms verontschuldigingen. Soms wil een partij zelfs al voorafgaand aan de gesprekken excuses: ‘hij moet eerst sorry zeggen, anders praat ik niet met hem’. Deze eis tot excuses wordt door de ander ervaren als een vernedering en soms is deze ook inderdaad zo bedoeld: ‘jij moet maar op de knieën voor mij, je hebt je tenslotte fout gedragen’.
Maar is dit ook echt zo? Is dit ook echt wat er speelt?
In de meeste gevallen blijkt na zelfs een eerste kort verkennend gesprek dat er eigenlijk niet eens een excuus nodig is, maar dat er eigenlijk meer een gevoel van erkenning gevraagd wordt. Erkenning voor de gevoelens die, door welke oorzaak of incidenten dan ook, opgekomen zijn. 1 van de partijen kan het gevoel hebben dat de ander geen begrip heeft of toont voor het gevoel te kort gedaan te zijn, teleurgesteld of vernederd te zijn.
Een persoon hoeft vaak niet eens een daadwerkelijk excuus te ontvangen maar wel een bevestiging dat hij of zij gehoord is. Vaak blijkt een ‘ik hoor je, ik erken dat je je zo voelt’ al meer dan voldoende.
Erkenning van gevoelens is geen erkenning van schuld
Begrijp goed: erkenning van de gevoelens van de ander betekent niet automatisch dat je het eens bent met die gevoelens. Je hoeft geen schuld te erkennen, wel begrip voor het gevoel van die ander.
Dat je begrijpt dat de ander zich zo voelt betekent dus niet dat je schuld erkent. Daarmee maak je de weg vrij dat je jezelf moet verdedigen. Dat zou namelijk contra productief werken. Een ‘welles-nietes’ is geen gesprek dat je aan wilt gaan. ‘Ik voel mij vernederd en tekort gedaan door jou tijdens deze scheiding’ kan gevolgd worden door ‘ik hoor je, je voelt je vernederd en te kort gedaan door mij’. Dit werkt al heel verhelderend, hoe simpel ook.
Een gesprek over gevoelens kan leiden tot erkenning van het effect van je handelen op de andere partij. En dat is niet hetzelfde als het schuldig zijn aan dat effect. Mogelijk wel van erkenning van het aandeel dat je hebt gehad in het ontstaan en het verloop van het conflict.
Er zijn zoveel situaties te bedenken die van invloed zijn op je besluit om te stoppen of juist door te gaan en voor geen elke relatie bestaat er een pasklare oplossing. Neem de tijd, doe niets overhaast en bedenk weloverwogen hoe je je voelt en hoe je je zou willen voelen.
Geef een reactie